Dankie dat jy Nature.com besoek het.Die blaaierweergawe wat jy gebruik het beperkte CSS-ondersteuning.Vir die beste ervaring, beveel ons aan dat jy 'n opgedateerde blaaier gebruik (of versoenbaarheidsmodus in Internet Explorer deaktiveer).In die tussentyd, om volgehoue ​​ondersteuning te verseker, sal ons die webwerf sonder style en JavaScript weergee.
Post-traumatiese stresversteuring (PTSD) word gekenmerk deur 'n verswakking in die vermoë om vreesreaksies op leidrade wat met trauma geassosieer word, te neutraliseer.Mens- en dierstudies wys op verskille in die betrokkenheid van sekere areas van die frontale korteks as sleutelbemiddelaars wat die sukses van vreesonderdrukking bepaal, maar die wisselwerking van neurale stroombane wat die differensiële betrokkenheid van hierdie areas bepaal, is nie duidelik nie.Om beter te verstaan ​​hoe individuele verskille in uitsterwingherroeping weerspieël word in verskille in neuronale kringaktiwiteit, het ons projeksies van die rot sublimbiese korteks (IL) met retrograde spoorsnyers gemerk en neuronale projeksies binne en buite IL-projeksieneurone vergelyk.Ons het hierdie data ontleed en hulle gegroepeer volgens die mate van behoud van vervaagde geheue by rotte.Ons het gevind dat in IL-projekterende selle, neurone in die posterior parathalamus verhoogde aktiwiteit in rotte getoon het, wat goeie uitsterwingherroeping getoon het.Benewens IL-projeksie selle, is verhoogde Fos aktiwiteit waargeneem in geselekteerde areas van die rot claustrum en ventrale hippokampus met goeie resolusie.Ons resultate dui daarop dat verskille in uitsterwingherroeping geassosieer word met spesifieke patrone van neurale aktiwiteit binne en buite IL-projeksies.
Vreeskondisionering vind plaas wanneer 'n neutrale stimulus geassosieer word met 'n aversiewe ongekondisioneerde stimulus (UCS), sodanig dat die oorspronklik neutrale stimulus, nou die gekondisioneerde stimulus (CS), 'n gekondisioneerde vreesreaksie (CR) ontlok in die afwesigheid van die UCS.Omkering van gekondisioneerde vrees is gedryf deur 'n afname in CR na CS as gevolg van herhaalde aanbieding van CS in die afwesigheid van UCS1.Vorige navorsing het getoon dat posttraumatiese stresversteuring (PTSV) geassosieer word met 'n onvermoë om die uitwissing van gekondisioneerde vreesreaksies te onthou2.Die hoeksteen van kognitiewe gedragsterapie vir die behandeling van posttraumatiese stresversteuring is blootstellingsterapie gebaseer op die uitwissing van aangeleerde vreesreaksies3,4.Daarom kan studies van individuele verskille in vrees vir uitsterwing van knaagdiere en onderliggende neurale meganismes help om verskille in menslike reaksies op trauma en behandeling van post-traumatiese stresversteuring toe te lig.Ten spyte van vordering met die identifisering van die neurale meganismes wat suksesvolle van onsuksesvolle uitsterwingsherinneringe onderskei, moet nog baie ontdek word.
Knaagdiermodelle is nuttig in hierdie werk, want daar is beduidende individuele verskille in herinnering van knaagdier uitsterwing7,8,9,10.Vorige werk wat die neurale meganismes van vreesuitwissing op bevolkingsvlak ondersoek het, het getoon dat aktivering van die infralibiese korteks (IL) nodig is vir uitsterwingherroeping (refs 11, 12, 13, maar sien 14), en sommige studies het 'n afname in knaagdieraktiwiteit in IL vertoon swak geheue oor uitsterwing in vergelyking met knaagdiere, wat goed gevrees word.Die meganismes waardeur IL's verskillend betrokke is by die fasilitering van vreesuitskakeling by knaagdiere in vergelyking met dié wat swakker uitsterwing toon, is egter onduidelik.
Een moontlikheid is dat verskille in vreesuitwissingsgeheue tussen individue die gevolg is van differensiële aktivering van spesifieke afferente IL'e.Anatomiese studies18 het getoon dat verskeie kortikale en subkortikale areas van die brein digte projeksies na IL stuur, wat op sy beurt efferente projeksies na baie areas van die brein stuur.Bevolkingsvlakstudies het getoon dat IL-projeksies na die amygdala belangrik is vir die verkryging van vreesuitwissing20,21,22 en IL-insette van die basolaterale amigdala (BLA) word ook met uitsterwingsleer geassosieer.Daar is minder navorsing oor die betrokkenheid van IL-gesentreerde stroombane by uitsterwingherroeping, hoewel onlangse werk daarop dui dat beide die ventrale en dorsale hippokampus betrokke is by IL-voorspelling.Die efferente projeksies van die IL na die herkombinerende kern van die talamus, neem blykbaar ook deel aan die herinnering aan vreesuitwissing.
Hierdie vorige studies begin 'n prentjie skets van die interaksie van neurale stroombane wat betrokke is by uitsterwingherroeping, maar daar is baie min data oor of aktiwiteit in IL-gesentreerde neurale stroombane individuele verskille in uitsterwingherroeping beïnvloed.Hier het ons probeer vasstel of verskille in vrees-uitsterwinggeheue tussen individue geassosieer word met veranderinge in IL-insetaktivering in spesifieke breinstreke.Ons het veral die aktivering van IL afferente selle in die paraventrikulêre kern van die talamus (PVT), klavikel (CLA), BLA en ventrale hippokampus (vHPC) beoordeel.Hierdie breinstreke is gekies omdat hulle digte projeksies na IL stuur en omdat daar rede is om te vermoed dat hulle betrokke kan wees by die uitdrukking van vreesuitwissing 18 .Byvoorbeeld, 'n onlangse studie het getoon dat PVT, 'n streek wat bekend is dat dit betrokke is by vreesverwerwing en voortplanting, nodig is vir uitsterwing voortplanting.Boonop het vorige studies verhoogde basale amygdala en vHPC-aktiwiteit getoon by rotte wat uitsterwinggeheue uitdruk.Laastens is die ontleding van die claustrum meer verkennend, aangesien geen van die vorige werk die rol daarvan in uitsterwing beoordeel het nie.Onlangse werk dui egter daarop dat dit 'n rol speel in die kontekstuele kondisionering van vrees29.
Virale GFP-gekonjugeerde retrograde spoorsnyers is voor gedragstoetsing in die IL van rotte ingespuit, en Fos-aktiwiteit in IL-afferente is gemeet tydens uitsterwingherhaling, vreesherroeping en in rotte wat nie aan gedragstoetse onderwerp is nie.Ons resultate dui aan dat projeksies van die posterior paraventrikulêre thalamus na IL verhoogde aktiwiteit toon in rotte wat uitsterwing suksesvol herroep.Benewens IL-voorspellings, is neurale aktiwiteit in sekere areas van die klavikel en ventrale hippokampus verhoog in rotte wat goed teruggeval het.Ons resultate toon dat patrone van intrinsieke en ekstrinsieke neurale aktiwiteit wat op IL geprojekteer word, geassosieer word met individuele verskille in vrees-uitsterwinggeheue.
Vier-en-vyftig volwasse manlike Sprague-Dawley-rotte (300-325 g met aankoms) verkry van Charles River Laboratories (Raleigh, NC) is as proefpersone gebruik.Die rotte is in pare gehuisves, met vrye toegang tot kos en water, op 'n 12-uur lig/donker siklus (ligte aan om 07:00).Twee groepe rotte (n = 28 en n = 26) is vir hierdie eksperimente gebruik.Na uitsluiting van dood, chirurgiese foute, gebrek aan GFP-uitdrukking by die teikenplek, swak weefselkwaliteit en gedragsprobleme (verduidelik in Metodes), het die uitsterwingherroepingsgroep 21 rotte ingesluit en die vreesherroepingsgroep het 7 rotte, huishokke ingesluit.die groep het uit 7 rotte bestaan ​​(35 rotte is by die finale analise ingesluit).Alle prosedures is deur die Stony Brook Universiteit se Institusionele Dieresorg- en Gebruikskomitee goedgekeur en was in ooreenstemming met die ARRIVE-riglyne (https://arriveguidelines.org) en die NIH-riglyne vir die versorging en gebruik van laboratoriumdiere.
Rotte is twee dae voor die operasie behandel.Rotte is verdoof met ketamien (87 mg/kg) en xilasien (10 mg/kg), geplaas in 'n stereotaksiese apparaat (Stoelting, Woodale, IL) en het eensydige inspuitings van AAVrg-CAG-GFP (Addgene, 30) in IL ontvang.(balanseer links en regs inspuitings).Vir inspuiting is 'n 22-maat kanule in plek laat sak (AP: + 3.00, ML: ± 0.6, DV: – 5.2).Plaas 'n 28G binnekanule (gekoppel aan 'n infusiepomp via PE 20-buis) in die gidskanule om 0.6 µl virus teen 'n tempo van 0.15 µl per minuut af te lewer en laat in plek vir 5 minute nadat die infusie ongeskonde is..Na hegting is die rotte met meloksikam (1 mg/kg) ingespuit en sodra hulle kon beweeg is hulle na hul hokke teruggebring.Die rotte is vir ongeveer 7 weke in hul hokke gehou om vir virusherwinning en retrograde vervoer moontlik te maak.Drie rotte het onder verdowing gevrek, wat daartoe gelei het dat 51 rotte (94%) suksesvol van die operasie herstel het.
Alle prosedures is uitgevoer in 32 cm × 25 cm × 21 cm kondisioneringskamers (Clever Systems Inc., Reston, VA) gehuisves in 45.7 cm × 43.2 cm × 43.2 cm klankabsorberende isolasie bokse (Clever Sys. . Inc.).).Tydens die uitsterwingsleer- en uitsterwingherroepsessies is die konteks verander om anders te wees as die oorspronklike voorwaardelike konteks.Toestand A (vreesgenerering) het 28-volt gloeilampe, huishoudelike gloeilampe (Chicago Micro Lighting, VK), ingesluit, terwyl toestand B (uitwissingsopleiding, uitwissingsherroepingstoets en vreesherroepingstoets) infrarooi LED-lampe ingesluit het (Univivi IR Illuminator, Shenzhen) ., Sjina;U48R).Daarbenewens, terwyl Konteks A 'n anti-vibrasie roostervloer met vlekvrye staal en pleksiglas mure het, bevat Konteks B geverfde metaal insetsels wat op die vloer en mure geplaas is.Die Konteks B-vorm is ook gewysig deur 'n 33,5 cm x 21,3 cm geboë metaalinsetsel in 'n standaard kondisioneringskamer te plaas.Daarbenewens, in konteks A is die kamers met 5% asynsuur afgevee, terwyl in konteks B die kamers met 5% ammoniumhidroksied afgevee is.Ten slotte, in konteks B, is die rotte in emmers in die toetskamer ingebring eerder as om in hokke op karre rondgerol te word.Gedragsessies is met die boonste kamera opgeneem, en die videosein van elke kamera is in sagteware (FreezeScan 2.00, Clever Sys. Inc., Reston, VA) ingevoer wat vervaaggedrag op grond van pixelveranderinge geëvalueer het.Die parameters is so gekies dat die gedrag van die vervaag wat deur die rekenaar geskat is, nou ooreenstem met die gedrag van opgeleide waarnemers wat met die hand geskat is.'n Waarde wat die persentasie vriestyd aandui wat in 'n 30-sekonde-interval opgerol is.
Alle gedragsprogramme word tydens die liggedeelte van die lig/donker-siklus uitgevoer.Rotte is 5 dae voor die aanvang van gedragsprosedures behandel en na die gedragskamer vervoer vir die laaste drie dae van behandeling.Op die eerste dag van gedragstoetsing is 'n groep uitsterfherroepingsrotte in 'n vreesgekondisioneerde refleks geplaas, dan in konteks A geplaas, 'n 6 minute ongestimuleerde akklimatiseringsperiode gegee, en dan beide kombinasies van 4 kHz, 76 dB, 30 s gegee. .toon en algehele beëindiging, 1,0 mA, skop 1 s (2 min ITI).Vir alle gedragsopleidings is die rotte 2 minute na die laaste aanbieding van die stimulus na die hokke teruggekeer.Die volgende dag is rotte van die uitsterwing-herroepingsgroep in kontekskamer B geplaas en het 20 klankaanbiedings (2 min ITI) as uitsterwingsopleiding na 'n 6 min gewenningsperiode uitgevoer.Die volgende dag is rotte in die uitsterwing voortplanting groep blootgestel aan 4 toon in konteks B na 'n 6-minute akklimatisering tydperk as 'n uitsterwing toets.Rotte in die uitwissingsgeheuegroep is 60 minute na die gedragsessie deurlaat.'n Groep kontrolerotte wat vreesherinneringe opwek, is op die eerste dag van die vreesgekondisioneerde reaksie in konteks A aan dieselfde prosedure onderwerp. Agt-en-veertig uur later is die rotte in kontekskamer B geplaas en aan 4 oudio-aanbiedings onderwerp (2- minuut ITI) as 'n herroeptoets.vrees na 'n akklimatiseringsperiode van 6 minute.Rotte is 60 minute na die gedragsessie geperfuseer.’n Groep huishoudelike kontrolerotte het regdeur die eksperiment in hul huishokke gebly en is op dieselfde dag as die eksperimentele rotte geperfuseer.Elkeen van die twee groepe rotte is in twee reekse verdeel, en die aantal diere in elke groep is tussen reekse gebalanseer.Een rot in die vreesherinneringgroep is van die analise uitgesluit omdat dit nie tekens van vreeskondisionering getoon het nie (vries minder as 15% van die tyd tydens die vreesherinneringstoets).Sien Figuur 2A vir 'n diagram van die gedragstydlyn.
Rotte is oordoseer met Fatal Plus-oplossing (100 mg/kg), dan met yskoue 10% PBS geperfuseer, gevolg deur 10% gebufferde formalien.Die brein is verwyder en gestoor in 'n 30% sukrose oplossing in formalien by 4°C vir ongeveer 1 week.Daarna is die brein gevries en in 'n 40 µm dik kryostaat gesny.Seksies is opeenvolgend in 10% PBS by 4°C gestoor.Toe is immunofluoressensie uitgevoer op vryswewende afdelings wat die breingebied van belang bevat.Seksies is 3 keer gewas in 10% PBS vir 5 minute elk.Die afdelings is dan vir 2 uur by kamertemperatuur in 5% blokkeeroplossing van normale bokserum geïnkubeer, en dan nog drie keer vir 5 minute elk in 10% PBS gewas.Seksies is dan oornag by 4° C geïnkubeer in primêre teenliggaampies (c-Fos, #2250, 1:500) (Cell Signaling, Danvers, MA) verdun in 1% BSA in 10% PBS.Die volgende dag is afdelings gewas in 10% PBS vir 30 min by 4°C, dan 3 keer vir 5 min in 10% PBS en geïnkubeer met 'n sekondêre teenliggaam (Alexa Fluor 594 bok anti-konyn, rooi konjugaat, 1:500) ).) (Invitrogen, Carlsbad, CA) by kamertemperatuur vir 2 uur.Na 3 bykomende wassings in 10% PBS vir 5 minute, is snitte op glasskyfies geplaas en met Fluoromount-G (Invitrogen) verseël.Sien verteenwoordigende beelde van immunokleuring in Figuur 3G.
'n Fluorescerende mikroskoop met behulp van 'n Infinity3 digitale kamera (Lumenera, Ottawa, Ontario, Kanada) en 'n ligenjin (Lumencor, Beaverton, OR) wat aan 'n Zeiss-mikroskoop gekoppel is, is gebruik om beelde van elke streek van die brein van belang te verkry, insluitend gedeeltes wat bevat IL sonder immunofluoressensie.uitgevoer om die korrekte plasing van die inspuitplek te bevestig.Die beelde wat vir seltelling gebruik is, is teen 20x vergroting verkry.Vir elke weefselafdeling, neem een ​​beeld met 'n filter wat visualisering van GFP moontlik maak en een beeld met 'n filter wat visualisering van die Alexa Fluor rooi konjugaat in die sekondêre teenliggaam moontlik maak, en beeldingsagteware (Infinity Analyze, weergawe 3) is vir beeld gebruik oorlê.Verkry alle beelde van alle areas van die brein met dieselfde blootstellingstyd en verkry instellings.Ses rotte is van die ontleding uitgesluit omdat die hoofoordrag van die virus buite die IL plaasgevind het (88% trefsyfer).Agt meer rotte is uitgesluit omdat, ten spyte van die virus wat IL aanval, hulle nie voldoende GFP-uitdrukking in al die teikenbreinstreke van belang getoon het nie.Boonop is een rot uitgesluit weens swak weefselkwaliteit.
Pas helderheid en kontras aan om agtergrondgeraas in beeld J (NIH) te verminder deur dieselfde prosedure vir elke beeld te gebruik.Seltellings vir totale retrograde-gemerkte selle, totale Fos-gemerkte selle en totale dubbelgemerkte selle is met die hand uitgevoer deur die eksperimenteerder, wat nie die diere geïdentifiseer het nie, met behulp van die Image J-sitometer-inprop.Seltellings is genormaliseer na selle/mm2.Om Fos-uitdrukking in IL-projekterende selle te ontleed, is die aantal dubbel-gemerkte selle genormaliseer na die totale aantal retrograde-gemerkte selle.Vir mBLA-, mvHPC- en pvHPC-analise is seltellings van veelvuldige 20x beelde opgesom en genormaliseer na selle/mm2.Vir ontleding van die res van die breinstreke is 'n 20x beeld of 'n gedeelte van 'n 20x beeld ontleed en genormaliseer na selle/mm2.Die vHPC-analise het CA1, CA2 en subdominante vHPC-streke ingesluit.Figuur 1 toon die breinstreke wat ontleed is met beelde wat die anterior-posterior grens van die vliegtuig afbaken.
Afkortings en ligging van breinstreke van belang.Verduideliking van afkortings en liggings van breinstreke gegee in die manuskrip.Publieke domein breinkaart geneem uit Swanson (2004) Brain Map: Structure of the Rat Brain, 3de uitgawe, gelisensieer onder 'n Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License (https://creativecommons.org/licenses/by-nc/ 4.0) ./), beskikbaar vir aflaai by https://larrywswanson.com.
Vriestydpersentasie word gemiddeld oor 'n 30 sekonde-toonterugspeelperiode, uitgesluit tussentydse intervalle.Uitsterwingherroepingskoerse is bereken deur die persentasie van vervaagtyd tydens uitsterwingherroeping uit te druk as die persentasie van vervaag tydens die eerste 4 uitwissingsoefeningproewe (vervaag tydens vier uitsterwingherroeptone/vervaag tydens die eerste vier uitsterwingsopleidingstone*100).Lae tellings dui op goeie vervaaggeheue, en hoë tellings dui op swak vervaaggeheue.Rotte is volgens uitsterwingherroeptelling gesorteer, met rotte in die boonste derde van uitsterwingherroeptelling geklassifiseer as "slegte uitsterwingrotte" en rotte in die laaste twee derdes van uitsterwingherroeptelling is as "goed" geklassifiseer.Geheue vervaag rotte.
Nieparametriese toetse word gebruik omdat die data dikwels aannames oor normale verspreiding en/of homogeniteit van afwykings oortree.Spearman se rangkorrelasie is gebruik om te bepaal of daar 'n beduidende verband was tussen uitsterwingherroepingtellings en Fos-merkers en dubbele merkers in breinstreke van belang in alle rotte wat aan die uitsterwingherroepingstoets onderwerp is.Die Mann-Whitney U-toets is gebruik om te bepaal of daar 'n verskil tussen twee onafhanklike groepe was.Die Kruskal-Wallis-toets word gebruik om te bepaal of 2 of meer groepe van mekaar verskil, en die Dunn-meervoudige vergelykingstoets word gebruik wanneer die Kruskal-Wallis-statistiek betekenisvol is.Vervaag tydens uitsterwingsleer is geassesseer deur gebruik te maak van herhaalde mate-analise van variansie met die groep as die inter-vakfaktor en die toets as die intra-vakfaktor. Resultate is as betekenisvol beskou wanneer p < 0.05 vir alle statistiese toetse. Resultate is as betekenisvol beskou wanneer p < 0.05 vir alle statistiese toetse. Результаты считались значимыми при p < 0,05 vir всех статистических тестов. Resultate is as beduidend beskou by p < 0.05 vir alle statistiese toetse.当所有统计检验的p < 0.05 时，结果被认为是显着的.当所有统计检验的p < 0.05 时，结果被认为是显着的. Результаты считались значимыми при p < 0,05 vir всех статистических тестов. Resultate is as beduidend beskou by p < 0.05 vir alle statistiese toetse.
Figuur 2 toon die eksperimentele tydlyn (Figuur 2A) en die frekwensieverspreiding van alle rotte wat aan uitsterwing onderwerp is (Figuur 2B). Rotte in die goeie en swak uitsterwing groepe het betekenisvol verskil in hierdie berekende uitsterwing herroep tellings (U = 0, p <0,001) (Fig. 2C). Rotte in die goeie en swak uitsterwing groepe het betekenisvol verskil in hierdie berekende uitsterwing herroep tellings (U = 0, p <0,001) (Fig. 2C). (, Крысы в ​​группах с хорошим и плохим угашением значительно различались по этим рассчитанным угашением значительно различались по этим рассчитанным полошим плохим угашением значительно различались по этим рассчитанным показия =0). Rotte in die goeie en swak uitsterwingsgroepe het betekenisvol verskil in hierdie berekende uitsterwingherroepsyfers (U=0, p<0.001) (Figuur 2C).在这些计算的灭绝回忆分数中，良好和不良灭绝组中的大鼠存在显着回忆分数中，良好和不良灭绝组中的大鼠存在显着弉弉 在显着差异）p. U = 0，p <0.001）（图2C， (Hierdie tyd is geïmplementeer deur middel van 'n tydperk van 2 jaar en 0,00 van die jaar 0,00 van die jaar 2009). In hierdie berekende uitsterwingherroepsyfers het rotte in die goeie en swak uitsterwingsgroepe aansienlik verskil (U = 0, p < 0,001) (Figuur 2C).Daar was geen betekenisvolle verskil in vriestyd tussen groepe met goeie uitsterwing, swak uitsterwing en vreesherroeping gedurende die basisperiode van die vreesgekondisioneerde reflekssessie (X2(2) = 2.746, p = 0.253) (Figuur 2D).Daarbenewens was daar tydens die aanbieding van die eerste toon van die vreesgekondisioneerde refleks geen betekenisvolle verskil in die vriestyd tussen groepe met goeie uitwissing, swak uitwissing en vreesherroeping nie (X2(2) = 1,107, p = 0,575), aangesien sowel as tydens vrees tydens die tweede tone.Tydens die kondisioneringsessie was daar 'n betekenisvolle verskil in vriestyd tussen die groepe met goeie uitwissing, swak uitsterwing en vreesherroeping (X2(2) = 2.214, p = 0.331) (Figuur 2D).Daar was ook geen betekenisvolle verskil in vervaagtyd tussen goeie en swak uitsterwingsgroepe tydens die basislyn-uitwissingsopleidingsperiode (U = 45.00, p = 0.799) (Figuur 2D). Vervolgens was daar 'n beduidende hoofeffek van proefblok (5 tone per blok) op tyd wat spandeer is tydens die uitwissing opleidingsessie (F (2.884, 54.80) = 8.331, p < 0.001), wat aandui dat uitsterwing leer plaasgevind het (Fig. 2D) ). Vervolgens was daar 'n beduidende hoofeffek van proefblok (5 tone per blok) op tyd wat spandeer is tydens die uitwissing opleidingsessie (F (2.884, 54.80) = 8.331, p < 0.001), wat aandui dat uitsterwing leer plaasgevind het (Fig. 2D) ). Затем наблюдался значительный основной эффект пробного блока (5 тонов на блок) на время, затрачиваемое на замирание во время тренировки угашения (F (2,884, 54,80) = 8,331, p <0,001), что указывает на то, что обучение угашению происходило ( foto 2D). Daar was dan 'n beduidende hoofeffek van die proefblok (5 tone per blok) op die tyd wat dit geneem het om te vries tydens uitsterwingsopleiding (F(2.884, 54.80) = 8.331, p < 0.001), wat aandui dat uitsterwingsleer plaasvind (Fig. . 2D). ).接下来 ， 在 消退 训练 期间 ， 试块 （每 块 5 音） 对 冻结 时间 有 显着 的 主 效应 （F （2.884，54.80） = 8.331 ， P <0.001） ， 表明 发生 了 消退 消退 学习 （（图 2d）） .接下来 ， 在 消退 训练 期间 ， 试块 （每 块 5 音） 对 冻结 时间 有 显着 的 主 效应 （F （2.884，54.80） = 8.331 ， P <0.001） ， 表明 发生 了 消退 消退 学习 （（图 2d）） . Затем, во время обучения угашению, пробные блоки (5 тонов на блок) оказали значительное основное влияние на время замирания (F (2,884, 54,80) = 8,331, p <0,001), что указывает на то, что обучение угашению происходило (рис . 2D). Toe, tydens uitsterwingsleer, het proefblokke (5 tone per blok) 'n beduidende hoofeffek op vervaagtyd gehad (F(2.884, 54.80) = 8.331, p < 0.001), wat aandui dat uitsterwingsleer plaasvind (Fig. .2D) .Die uitsterwingsgroep (F(1, 19) = 3,091, p = 0,095) het egter geen betekenisvolle effek op die vervaagtyd gedurende die uitwissingsopleidingsperiode gehad nie, en daar was geen interaksie tussen die proefblok en die uitsterwingsgroep nie (F(4) , 19)).76) = 1,890, p = 0,121) (Fig. 2D). Tydens die toetssessie was daar 'n beduidende verskil tussen die goeie uitsterwing-, swak-uitsterwings- en vreesherroepingsgroepe in tyd wat gedurende die basislynperiode spandeer is (X2 (2) = 8.569, p = 0.014) sodat die vreesherroepingsgroep beduidend gevries het meer as die goeie uitsterwingsgroep (Gemiddelde Rangverskil = 10.57, p = 0.017), maar nie die swak uitsterwingsgroep nie (Gemiddelde Rangverskil = − 3.714, p > 0.999) (Fig. 2D). Tydens die toetssessie was daar 'n beduidende verskil tussen die goeie uitsterwing-, swak-uitsterwings- en vreesherroepingsgroepe in tyd wat gedurende die basislynperiode spandeer is (X2 (2) = 8.569, p = 0.014) sodat die vreesherroepingsgroep beduidend gevries het meer as die goeie uitsterwingsgroep (Gemiddelde Rangverskil = 10.57, p = 0.017), maar nie die swak uitsterwingsgroep nie (Gemiddelde Rangverskil = − 3.714, p > 0.999) (Fig. 2D).Tydens die toetssessie was daar 'n beduidende verskil tussen die goeie uitsterwing-, swak-uitsterwing- en vreesherroepingsgroepe in tyd wat gedurende die basislynperiode spandeer is (X2(2) = 8.569, p = 0.014), sodanig dat die vreesherroepingsgroep gevries het aansienlik .больше, чем в группе хорошего вымирания (средняя разница рангов = 10,57, p = 0,017), но не в группе плохого вымирания (средняя разница рангов = -3,714, p> 0,999) (рис. 2D). groter as in die goeie uitsterwingsgroep (gemiddelde rangverskil = 10.57, p = 0.017), maar nie in die slegte uitsterwinggroep nie (gemiddelde rangverskil = -3.714, p > 0.999) (Figuur 2D).在 测试 期间 ， 良好 消退组 、 不良 消 退组 和 恐惧 回忆组 在 基线期 冻结 时间 方面 存在 显着 差异 （x2 (2) = 8.569 ， p = 0.014） ， 因此 恐惧 回忆组 冻结 显着 超过 良好 的 灭绝 组 组 组 组 组 组 组 组 组 组 组 组 组 组 组 组 组 组 组 组 组 组 组 组 组 组 组 组 组（平均秩差= 10.57，p = 0.017），但不是差的灭绝组（平均秩差= – 3.714，，，，（p> 0.29，p > 0.在 测试 期间 ， 良好 消退组 、 消 退组 和 恐惧 在 基线期 冻结 时间 方面 存在 显着 差异 （（x2 (2) = 8.569 ， p = 0.014） ， 恐惧 回忆组 冻结 显着 良好 的 组 组 组 组 组 组 组 组 组 组 组 组 组 组 组 组 组 组 组 组 组 组 组 组 组 组 组 组 组 组 组 组 组 组组 组 组（平均秩差= 10,57，p = 0,017），但不是差绝组（平均秩差= – 3,714，）））＂9）D В течение периода тестирования наблюдалась значительная разница между группой с хорошим угашением, группой с плохим угашением и группой с припоминанием страха с точки зрения времени замирания на исходном уровне (X2 (2) = 8,569, p = 0,014), поэтому припоминание страха группа замерзает значительно чаще , чем группа с хорошим вымиранием (средняя разница рангов = 10,57, p = 0,017), но не группа с плохим вымиранием (средняя разница рангов = -3,714, p> 0,999) (рис. 2D). Gedurende die toetsperiode was daar 'n beduidende verskil tussen die goeie uitsterwingsgroep, die swak uitsterwingsgroep en die vreesherroepingsgroep in terme van vriestyd by basislyn (X2(2) = 8.569, p = 0.014), dus die vreesherroeping groep vries aansienlik meer gereeld as die groep met goeie uitsterwing (gemiddelde rangverskil = 10.57, p = 0.017), maar nie die groep met swak uitsterwing nie (gemiddelde rangverskil = -3.714, p > 0.999) (Figuur 2D).Die goeie uitsterwingsgroep, die swak uitsterwingsgroep en die vreesherroepingsgroep het ook aansienlik verskillende vervaagtye gehad tydens die toonaanbieding van die toetssessie (X2(2) = 14.93, p = 0.001), dus het die goeie uitsterwinggroep aansienlik minder gehad tyd.vriestyd as in die swak uitsterwingsgroep (gemiddelde rangverskil = 9.286, p = 0.044) en die vreesgeheuegroep (gemiddelde rangverskil = 13.86, p = 0.001) (Fig. 2D).
Individuele verskille in herinnering aan uitsterwing.(A) Oorsig van chirurgiese en gedragsprosedures.(B) Frekwensieverspreiding wat individuele verskille in verdwynende geheuetellings toon.(C) Bewyse dat groepe ontwerp gebaseer op berekende uitsterwing herroeping tellings verteenwoordig twee verskillende fenotipes.(D) Gemiddelde persentasie van tyd wat rotte vries vir slegte uitsterwing, goeie uitwissing en vreesherroeping in 30 sekondes selle van 'n gekondisioneerde vreesreflekssessie, in tone 20, 30 s, ineengestort in 5 blokke tydens die uitsterwingsleersessie (4 tone) .elk), en in vier tone in sessies van herinneringe van vervaag en herinneringe van vrees.Foutstawe verteenwoordig die standaardafwyking van die gemiddelde. *p < 0,05, **p < 0,01, ***p < 0,001, ****p < 0,0001. *p < 0,05, **p < 0,01, ***p < 0,001, ****p < 0,0001. *р < 0,05, **р < 0,01, ***р < 0,001, ****р < 0,0001. *p < 0,05, **p < 0,01, ***p < 0,001, ****p < 0,0001. *p < 0.05，**p < 0.01，***p < 0.001，****p < 0.0001. *p < 0.05，**p < 0.01，***p < 0.001，****p < 0.0001. *р < 0,05, **р < 0,01, ***р < 0,001, ****р < 0,0001. *p < 0,05, **p < 0,01, ***p < 0,001, ****p < 0,0001.
'n Retrograde aanwyser is in die IL ingespuit (Fig. 3A) en die aantal GFP+-selle langs die anterior-posterior-as van die streek van belang is bepaal (Fig. 3B-F).Daar was 'n beduidende verskil in die aantal GFP+ selle tussen anterior, middel en posterior PVT (X2(2) = 8.200, p = 0.017), so mPVT het beduidend meer GFP+ selle getoon as aPVT (gemiddelde rang) Diff.= 18.37, p = 0.035) en pPVT (gemiddelde rang Diff. = 17.71, p = 0.045) (Fig. 3C).Alhoewel verskeie diere geen GFP+ selle in pCLA opgespoor het nie en dus nie aktiwiteit in hierdie streek kon karteer nie, was daar geen betekenisvolle verskil tussen anterior, middel en posterior CLA nie (X2(2) = 5.596, p = 0.061).Aantal GFP+ selle (Figuur 3D).Toe, aangesien sommige GFP+ selle in aBLA of avHPC in verskeie rotte gevind is, is slegs die middel en agterkant van hierdie areas ontleed.Die middel en posterior BLA (U=393, p=0.009) het aansienlik verskil in die aantal GFP+ selle, so pBLA het meer IL projeksies as mBLA getoon (Figuur 3E).Net so was daar 'n beduidende verskil tussen middel- en posterior vHPC's, so pvHPC's het meer IL-projeksies as mvHPC's getoon (U = 403.5, p = 0.014) (Figuur 3F).Figuur 3G is 'n voorbeeldige beeld wat Fos, aavRG-GFP en dubbel-gemerkte selle toon.
Kwantifiseer IL afferente in die hele breinstreek van belang.(A) Skematiese voorstelling van die verspreiding van aavRG-CAG-GFP in heel rot IL.(B) Verteenwoordigende beelde van retrograde merkers op verskillende anteroposterior plekke in die breinstreek van belang.Kwantifisering van retrograde etikettering langs die anteroposterior-as (C) paraventrikulêre talamus, (D) klavikel, (E) basolaterale mangel en (F) ventrale hippokampus.(G) Verteenwoordigende beelde wat retrograde aavRG-etikettering, Fos-etikettering en dubbele aavRG- en Fos-etikettering in aPVT toon.Foutstawe verteenwoordig die standaardafwyking van die gemiddelde. *p < 0,05, **p < 0,01. *p < 0,05, **p < 0,01. *р < 0,05, **р < 0,01. *p < 0,05, **p < 0,01. *p < 0.05，**p < 0.01. *p < 0.05，**p < 0.01. *р < 0,05, **р < 0,01. *p < 0,05, **p < 0,01.Skaalbalk 100 µm.Die publieke domein breinkaart in paneel A is weergegee uit Swanson (2004) Brain Map: Rat Brain Structure, 3de uitgawe, gelisensieer onder die Creative Commons Attribution-NonCommons 4.0 International License (https://creativecommons.org/licenses/by-nc) )./4.0/) beskikbaar vir aflaai by https://larrywswanson.com.
Globale en IL-projeksie-spesifieke Fos-aktiwiteit is in aPVT, mPVT en pPVT in alle rotte ontleed.Daar was geen betekenisvolle verskil tussen goeie uitsterwing, swak uitsterwing, vreesherroeping en tuisselgroepe in Fos-uitdrukking in aPVT (X2(3) = 3,888, p = 0,274) (Fig. 4A), en daar was ook nie 'n beduidende korrelasie tussen Fos nie. in aPVT tussen uitdrukking en uitsterwing herroeping (rs = 0,092, p = 0,691) (Figuur 4B) of tussen Fos uitdrukking in aPVT IL afferente en uitsterwing herroeping (rs = 0,143, p = 0,537) (Figuur 4D).In aPVT IL afferente het Fos-uitdrukking egter betekenisvol verskil tussen goeie uitsterwing, swak uitsterwing, vreesherroeping en tuisselgroepe (X2(3) = 15.05, p = 0.002), dus het die vreesherroepingsgroep relatief goeie uitsterwing getoon.regressie (gemiddelde rangverskil = 11,54, p = 0,003), swak regressie (gemiddelde rangverskil = 10,57, p = 0,034), en tuissel (gemiddelde rangverskil = 12,79, p = 0,005) groepe (Fig. 4C).Verder was daar geen betekenisvolle verskil tussen goeie uitsterwing, swak uitsterwing, vreesherroeping en tuisselgroepe vir Fos-uitdrukking in mPVT (X2(3) = 2.272, p = 0.518) (Fig. 4E) en vir Fos-uitdrukking in mPVT nie..Beduidende korrelasie met uitsterwingherroeping (rs = 0,168 p = 0,468) (Figuur 4F).Alhoewel daar 'n beduidende verskil was tussen die goeie, slegte, vreesherroepings- en tuisselgroepe in Fos-uitdrukking in IL-afferente mPVT-selle (X2(3) = 9.252, p = 0.026), het post hoc-vergelyking nie enige of twee geopenbaar nie.Beduidende verskille tussen groepe (Figuur 4G).Verder was daar geen beduidende korrelasie tussen Fos-uitdrukking in IL-afferente mPVT-selle en uitsterwingherroeping (rs = 0.174, p = 0.450) (Figuur 4H). Vervolgens was daar 'n beduidende verskil tussen die goeie uitsterwing, swak uitsterwing, vreesherroeping en tuishokgroepe in Fos-uitdrukking in die pPVT (X2 (3) = 13.89, p = 0.003), sodanig dat die goeie uitsterwinggroep (Gemiddelde rangorde) Diff. = 14.96, p = 0.010), maar nie die swak uitsterwing (Gemiddelde Rang Diff. = 12.86, p = 0.113) of vreesherroepingsgroep (Gemiddelde Rang Diff. = 2.571, p > 0.999), het meer Fos-uitdrukking vertoon as die tuishokgroep (Fig. 4I). Vervolgens was daar 'n beduidende verskil tussen die goeie uitsterwing, swak uitsterwing, vreesherroeping en tuishokgroepe in Fos-uitdrukking in die pPVT (X2 (3) = 13.89, p = 0.003), sodanig dat die goeie uitsterwinggroep (Gemiddelde rangorde) Diff. = 14.96, p = 0.010), maar nie die swak uitsterwing (Gemiddelde Rang Diff. = 12.86, p = 0.113) of vreesherroepingsgroep (Gemiddelde Rang Diff. = 2.571, p > 0.999), het meer Fos-uitdrukking vertoon as die tuishokgroep (Fig. 4I). Далее, наблюдалась значительная разница между группами с хорошим угасанием, плохим угашением, отзывом страха и домашней клеткой в ​​​​экспрессии Fos в pPVT (X2 (3) = 13,89, p = 0,003), так что группа с хорошим угашением (средний ранг Diff. = 14,96, p = 0,010), но не в группе плохого угашения (средняя ранговая разница = 12,86, p = 0,113) или группы воспоминаний о страхе (средняя ранговая разница = 2,571, p > 0,999), демонстрировалась более выраженная экспрессия Fos, чем в группе группа домашних клеток (рис. 4I). Verder was daar 'n beduidende verskil tussen goeie uitsterwing, swak uitsterwing, vreesherroeping en tuisselgroepe in Fos-uitdrukking in pPVT (X2(3)=13.89, p=0.003), sodat die goeie uitsterwinggroep (gemiddelde rang Diff. = 14.96, p = 0.010), maar nie in die swak uitsterwingsgroep (gemiddelde rangverskil = 12.86, p = 0.113) of die vreesgeheuegroep (gemiddelde rangverskil = 2.571, p > 0.999 nie), het meer uitgesproke Fos-uitdrukking getoon as in die tuisselgroep (Figuur 4I).其次 ， PPVT 中 FOS 表达 好 消 、 差消 、 恐惧 和 家笼组 之间 存在 显着 差异 （x2 （3） = 13.89 ， p = 0.003） 使得 消组 （（gemiddelde rang Diff.= 14.96, p = 0.010)，但不是较差的消退(Gemiddelde rangverskil. = 12.86, p = 0.113) 或恐惧回忆组４忆组﮻应儔４儻儔４弻弌弻弻弻弻弌1, 9缻1. ）.= 14.96, p = 0.010)，但不是较差的消退(Gemiddelde rangverskil = 12.86, p = 0.113) ）。Tweedens was daar beduidende verskille in Fos-uitdrukking in pPVT tussen die goeie, slegte, vreesherroepings- en tuisselgroepe (X2(3) = 13.89, p = 0.003), wat die goeie innamegroep maak (gemiddelde rangverskil = 14.96)., p = 0,010), но не хуже по угашению (средняя разница рангов = 12,86, p = 0,113) или группе отзыва страха (средняя разница рангов = 2,571, p > 0,999), чем в группе домашней клетки (рис. 4I) . , p = 0,010), maar nie erger in uitsterwing (gemiddelde rangverskil = 12,86, p = 0,113) of vreesherroepingsgroep (gemiddelde rangverskil = 2,571, p > 0,999) as die tuisselgroep nie (Figuur 4I)..Daar was egter geen beduidende korrelasie tussen pPVT Fos uitdrukking en uitsterwing herroeping (rs = 0,051, p = 0,825) (Figuur 4J).Laastens was daar 'n beduidende verskil in Fos-uitdrukking in pPVT IL-afferente tussen groepe met goeie uitsterwing, swak uitsterwing, vreesherinneringe en in tuisselle (X2(3) = 12.34 p = 0.006), dus was goeie Fos-uitdrukking in IL- erger as in die uitsterwingsgroepe (gemiddelde rangverskil = 12.54, p = 0.014) en in die tuissel (gemiddelde rangverskil = 12.89, p = 0.049) (Fig. 4K) en het beduidend gekorreleer met IL afferente in binne pPVT Tussen aktivering en herroeping van uitsterwing, beter uitsterwing herroeping was geassosieer met groter aktivering van hierdie IL afferente (rs = -0,438, p = 0,047) (Figuur 4L).
Fos-aktiwiteit was verhoog in IL afferente van die posterior paraventrikulêre thalamus (PVT) in rotte, wat goeie regressie getoon het.(A) Daar was geen beduidende verskille tussen groepe in Fos-uitdrukking in aPVT nie.(B) Daar was geen beduidende korrelasie tussen Fos-uitdrukking en uitsterwingherroeping in aPVT nie.(C) Die vreesherroepingsgroep het verhoogde Fos-uitdrukking in IL afferente getoon in vergelyking met alle ander groepe.(D) Daar was geen beduidende korrelasie tussen Fos uitdrukking in IL afferente en uitsterwing herroeping in aPVT.(E) Daar was geen betekenisvolle intergroepverskille in Fos-uitdrukking in mPVT nie.(F) Daar was geen beduidende korrelasie tussen Fos-uitdrukking en uitsterwinggeheue in mPVT nie.(G) Fos-uitdrukking in afferente IL-selle in mPVT het nie betekenisvol tussen groepe verskil nie.(H) Daar was geen beduidende korrelasie tussen Fos uitdrukking in IL afferente en uitsterwing herroeping in mPVT.(I) 'n Goed uitgestorwe groep, maar geen ander groep nie, het verhoogde Fos-aktiwiteit in pPVT getoon in vergelyking met die tuishokgroep.(J) Daar was geen beduidende korrelasie tussen Fos uitdrukking en uitsterwing herroeping in pPVT.(K) Die goeie uitsterwing groep het verhoogde Fos uitdrukking in IL afferente selle getoon in vergelyking met die swak uitsterwing groep en die tuis sel groep.(L) Daar is 'n beduidende korrelasie tussen Fos uitdrukking in IL afferente en uitsterwing herroeping, so goeie uitsterwing herroeping word geassosieer met groter Fos uitdrukking in IL afferente.Foutstawe verteenwoordig die standaardafwyking van die gemiddelde. *p < 0,05, **p < 0,01. *p < 0,05, **p < 0,01. *р < 0,05, **р < 0,01. *p < 0,05, **p < 0,01. *p < 0.05，**p < 0.01. *p < 0.05，**p < 0.01. *р < 0,05, **р < 0,01. *p < 0,05, **p < 0,01.
Die globale en IL-projeksie-spesifieke Fos-aktiwiteit in aCLA en mCLA van rotte is dan in alle groepe ontleed. Daar was 'n beduidende verskil tussen die goeie uitsterwing, swak uitsterwing, vreesherroeping en tuishokgroepe in Fos-uitdrukking in die aCLA (X2 (3) = 8.455, p = 0.036) sodat die vreesherroepingsgroep (Gemiddelde Rangverskil = = 14.50, p = 0.049), maar nie die arm (Gemiddelde Rangverskil = 10.21, p = 0.373) of goeie uitsterwing (Gemiddelde Rangverskil = 4.607, p > 0.999) groepe het meer Fos-uitdrukking vertoon as die tuishokgroep ( Fig. 5A). Daar was 'n beduidende verskil tussen die goeie uitsterwing, swak uitsterwing, vreesherroeping en tuishokgroepe in Fos-uitdrukking in die aCLA (X2 (3) = 8.455, p = 0.036) sodat die vreesherroepingsgroep (Gemiddelde Rangverskil = = 14.50, p = 0.049), maar nie die arm (Gemiddelde Rangverskil = 10.21, p = 0.373) of goeie uitsterwing (Gemiddelde Rangverskil = 4.607, p > 0.999) groepe het meer Fos-uitdrukking vertoon as die tuishokgroep ( Fig. 5A). Между группами с хорошим угашением, плохим угашением, припоминанием страха и домашними клетками наблюдалась значительная разница в экспрессии Fos в aCLA (X2 (3) = 8,455, p = 0,036), так что группа припоминания страха (среднее ранговое различие = 14,50, p = 0,049), но ни плохая (средняя ранговая разница = 10,21, p = 0,373), ни группа с хорошим вымиранием (средняя ранговая разница = 4,607, p > 0,999) не демонстрировали большей экспрессии Fos, чем группа в домашней клетке ( Рис . 5A). Daar was 'n beduidende verskil in aCLA Fos-uitdrukking tussen die goeie uitsterwing, swak uitsterwing, vreesherroeping en tuissellegroepe (X2(3) = 8.455, p = 0.036), sodat die vreesherroepingsgroep (gemiddelde rangverskil = 14.50, p. = 0.049), maar nie die armes (gemiddelde rangverskil = 10.21, p = 0.373) of die goeie uitsterwingsgroep (gemiddelde rangverskil = 4.607, p > 0.999) het meer Fos-uitdrukking as die tuisselgroep getoon nie (Fig. .5A) . acla 中 fos 表达 的 良好 消退 、 消退差 、 恐惧 回忆 和 家庭 笼组 之间 存在 显着 差异 差异 (x2 (3) = 8.455, p = 0.036) ， 因此 恐惧 回忆组 (gemiddelde rangskik. = 14.50 ， p = 0,049） ， 但 无论是 差 （平均 秩差 = 10,21 ， p = 0,373） 还是 良好 灭绝 （平均 秩差 = 4.607 ， P> 0.999） 组 ， 都 显示 出 比 家庭 笼组 笼组 更 多 的 的 表达 （图 图 5A) . Acla 中 fos 表达 的 消退 、 消退差 、 回忆 和 家庭 笼组 之间 存在 显着 差异 差异 差异 差异 差异 差异 (x2 (3) = 8.455, p = 0.036) ， 因此 恐惧 回忆组 回忆组 回忆组 回忆组 (gemiddeld Rangskik. = 14,50 ， p = p = p = p = p = 14. 0,049） ， 但 无论是 差 平均 秩差 秩差 = 10,21 ， p = 0,373） 良好 灭绝 （平均 秩差 秩差 = 4,607 ， p> 0.999） 组 都 出 比 家庭 笼组 更 多 的 表达 图 图 图 5a) 。 Была значительная разница между группами с хорошим угашением, плохим угашением, отзывом страха и домашней клеткой по экспрессии Fos в aCLA (X2(3) = 8,455, p = 0,036), поэтому группа отзыва страха (среднее ранговое различие = 14,50) , p = 0,049), но группы с плохим (средняя разница рангов = 10,21, p = 0,373) и с хорошим вымиранием (средняя разница рангов = 4,607, p > 0,999) показали более высокую экспрессию Fos, чем группа с домашней клеткой (рис. 5A). Daar was 'n beduidende verskil tussen goeie uitsterwing, swak uitsterwing, vreesherroeping en tuisselgroepe in aCLA Fos-uitdrukking (X2(3) = 8.455, p = 0.036), dus vreesherroepingsgroep (gemiddelde rangverskil = 14.50), p = 0.049 ), maar groepe met swak (gemiddelde rangverskil = 10.21, p = 0.373) en goeie uitsterwing (gemiddelde rangverskil = 4.607, p > 0.999) het hoër Fos-uitdrukking as die tuisselgroep getoon (Fig. 5A). .Daar was geen beduidende korrelasie tussen globale Fos-uitdrukking in (rs = 0,036, p = 0,876) (Figuur 5B) of Fos-uitdrukking in IL aCLA afferente selle (rs = -0,282, p = 0,215) en uitsterwingherroeping (Figuur 5B)..5D), was daar ook geen betekenisvolle verskil tussen goeie uitsterwing, swak uitsterwing, vreesherroeping en tuisselgroepe in Fos-uitdrukking in aCLA IL afferente (X2(3) = 6,722, p = 0,081) (Figuur 5C)..). Vervolgens was daar 'n beduidende verskil tussen die goeie uitsterwing, swak uitsterwing, vreesherroeping en tuishokgroepe in Fos-uitdrukking in die mCLA (X2 (3) = 10.12, p = 0.018) sodanig dat die goeie uitsterwingsgroep (Gemiddelde Rangverskil . = 12.93, p = 0.038), maar nie die swak uitsterwing (Gemiddelde Rangverskil = 5.143, p > 0.999) of vreesherroepingsgroepe (Gemiddelde Rangverskil = 14.00, p = 0.063) het aansienlik meer Fos-uitdrukking in die mCLA getoon relatief tot die tuishokgroep (Fig. 5E). Vervolgens was daar 'n beduidende verskil tussen die goeie uitsterwing, swak uitsterwing, vreesherroeping en tuishokgroepe in Fos-uitdrukking in die mCLA (X2 (3) = 10.12, p = 0.018) sodanig dat die goeie uitsterwingsgroep (Gemiddelde Rangverskil . = 12.93, p = 0.038), maar nie die swak uitsterwing (Gemiddelde Rangverskil = 5.143, p > 0.999) of vreesherroepingsgroepe (Gemiddelde Rangverskil = 14.00, p = 0.063) het aansienlik meer Fos-uitdrukking in die mCLA getoon relatief tot die tuishokgroep (Fig. 5E). Затем наблюдалась значительная разница между группами с хорошим угашением, плохим угашением, воспоминаниями о страхе и домашней клеткой в ​​​​экспрессии Fos в mCLA (X2 (3) = 10,12, p = 0,018), так что группа с хорошим угашением (средняя разница рангов . = 12,93, p = 0,038), но ни группы плохого угашения (средняя ранговая разница = 5,143, p > 0,999), ни группы отзыва страха (средняя ранговая разница = 14,00, p = 0,063) не показали значительно большей экспрессии Fos in mCLA. Daar was dan 'n beduidende verskil tussen goeie uitsterwing, swak uitsterwing, vreesherinneringe en tuisselgroepe in mCLA Fos uitdrukking (X2(3) = 10.12, p = 0.018), sodat die goeie uitsterwinggroep (gemiddelde verskilrang = 12.93, p) = 0.038), maar nie die swak uitsterwingsgroepe (gemiddelde rangverskil = 5.143, p > 0.999) nóg die vreesherroepingsgroepe (gemiddelde rangverskil = 14.00, p = 0.063) het aansienlik groter Fos-uitdrukking in mCLA getoon.in vergelyking met die tuishokgroep (Figuur 5E).接下来 ， 在 MCLA 中 的 FOS 表达 ， 良好 消退组 、 不良 消 退组 、 恐惧 回忆组 家庭 笼组 之间 显着 差异 （x2 （3） = 10.12 ， p = 0.018） ， 良好 （（（（（（（（（（（（（（（（（（（（（（（（（（（（（（（（（（（（（（（（（（（（（（（（（（（（（（（（（（（（（（（（（（（（（（（（（（（（（（（（（（（（（（ （（（ Gemiddelde rangverskil.= 12,93, p = 0,038) ， 但 在 MCLA 中 ， 弱消退 （平均 秩差 秩差 = 5.143 ， p> 0.999） 和 恐惧 回忆组 （平均 秩差 秩差 = 14.00 ， p = 0.063） 均 未 显示 出 更 多 的 Fos 表达 表达 表达 表达 表达 表达 表达 表达 表达 表达 表达 表达 表达 表达 表达 表达 表达 表达 表达 表达 表达 表达 表达 表达 表达 表达相对于家庭笼组（图5E）. = 12,93, p = 0,038) ， 在 在 MCLA 中 ， 弱消退 （平均 秩差 秩差 秩差 秩差 = 5.143 ， p> 0.999） 和 回忆组 （平均 秩差 秩差 = 14.00 ， P = 0.063） 未 显示 出 更 多 多 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的 的fos 表达 表达 的 fos 表达 表达 的 fos 表达相对于家庭笼组（图5E）。 Далее, в экспрессии Fos в mCLA наблюдалась значительная разница между группой с хорошим угасанием, группой с плохим угасанием, группой с отзывом о страхе и группой с домашней клеткой (X2(3) = 10,12, p = 0,018), так, группа хорошего угашения (средняя разность рангов = 12,93, p = 0,038), но в mCLA ни слабое угасание (средняя разница рангов = 5,143, p > 0,999), ни группа отзыва страха (средняя разница рангов = 14,00, p = 0,999) = 0,063). Verder was daar 'n beduidende verskil in Fos-uitdrukking in mCLA tussen die goeie uitsterwingsgroep, die swak uitsterwingsgroep, die vreesterugvoergroep en die tuisselgroep (X2(3) = 10.12, p = 0.018), dus die goeie uitsterwing (gemiddelde rangverskil = 12.93, p = 0.038), maar in mCLA het nóg swak uitsterwing (gemiddelde rangverskil = 5.143, p > 0.999) nóg vreesherroepingsgroep (gemiddelde rangverskil = 14.00, p = 0.999) = 0.063 beter getoon Multi Fos-uitdrukking in vergelyking met die tuisselgroep (Figuur 5E).Globale Fos-uitdrukking in mCLA (rs = 0.321, p = 0.156) (Fig. 5F) of in afferente IL mCLA-selle (rs = -0.121, p = 0.602) en uitsterwingherroeping (Fig. 5H), is egter geen beduidende verskil tussen groepe met goeie uitwissing, swak uitsterwing, vreesherroeping en 'n tuissel vir Fos-uitdrukking in IL mCLA afferente selle (X2(3)=4.923, p=0.178) (Figuur 5G).
Fos-aktiwiteit is verhoog in die middel-claustrum by rotte met goeie uitsterwinggeheue.(A) Die vreesherroepingsgroep, maar nie die ander groepe nie, het verhoogde Fos-aktiwiteit getoon in vergelyking met die tuisselgroep in aCLA.(B) Daar was geen beduidende korrelasie tussen Fos-uitdrukking in aCLA en uitsterwingherroeping nie.(C) Fos-uitdrukking in IL afferente aCLA-selle het nie betekenisvol tussen groepe verskil nie.(D) Daar was geen beduidende korrelasie tussen Fos uitdrukking in IL afferente en uitsterwing herroeping in aCLA.(E) Die goed uitgestorwe groep, maar nie die ander groepe nie, het verhoogde Fos-aktiwiteit in mCLA getoon in vergelyking met die tuisselgroep.(F) Daar was geen beduidende korrelasie tussen Fos-uitdrukking en uitsterwingherroeping in mCLA nie.(G) Fos-uitdrukking in IL mCLA afferente selle het nie betekenisvol tussen groepe verskil nie.(H) Daar was geen beduidende korrelasie tussen Fos uitdrukking in IL afferente en uitsterwing herroeping in mCLA.Foutstawe verteenwoordig die standaardafwyking van die gemiddelde. *p < 0,05. *p < 0,05. *р < 0,05. *p < 0,05. *p < 0,05. *p < 0,05. *р < 0,05. *p < 0,05.
Toe is globale en IL-projeksie-spesifieke Fos-aktiwiteit in mBLA en pBLA in alle groepe rotte ontleed.Daar was geen betekenisvolle verskil tussen goeie uitsterwing, swak uitsterwing, vreesherroeping en tuisselgroepe in Fos-uitdrukking in mBLA (X2(3)=0.944, p=0.815) (Figuur 6A).Daar was ook geen betekenisvolle verskil tussen groepe met goeie regressie, swak regressie, vreesherroeping en tuissel Fos uitdrukking in IL mBLA afferente selle (X2(3)=0.518, p=0.915) (Figuur 6C).Daarbenewens was daar geen beduidende korrelasie tussen globale Fos-uitdrukking in mBLA (rs = 0,126, p = 0,588) (Figuur 6B) en Fos-uitdrukking in IL mBLA-afferente selle (rs = 0,200, p = 0,385) (rs = 0,200, p = 0,385).p = 0,385).Figuur 6D) en uitsterwing herroep.Daar was ook geen betekenisvolle verskil in goeie uitsterwing, swak uitsterwing, vreesgeheue en tuisselgroepe in Fos-uitdrukking in pBLA (X2(3) = 4.246, p = 0.236) (Fig. 6E), en daar was ook geen betekenisvolle verskil nie. in pBLA Goed.uitwissing, swak uitwissing, vreesherroeping en tuisselgroepe in Fos-uitdrukking in IL afferente selle (X2(3)=1.954, p=0.582) (Figuur 6G).Ten slotte, globale Fos uitdrukking in pBLA (rs = 0,070, p = 0,762) (Fig. 6F) en Fos uitdrukking in pBLA IL afferente selle (rs = 0,122, p = 0,597) en uitsterwing herroeping (Fig. 6H).
Individuele verskille in uitsterwingreproduksie is nie gekarteer na verskille in Fos-uitdrukking in die basolaterale amigdala nie.(A) Daar was geen betekenisvolle intergroepverskille in Fos-uitdrukking in mBLA nie.(B) Daar was geen beduidende korrelasie tussen Fos-uitdrukking en uitsterwingherroeping in mBLA nie.(C) Fos-uitdrukking in IL mBLA afferente selle het nie betekenisvol tussen groepe verskil nie.(D) Daar was geen beduidende korrelasie tussen Fos uitdrukking in IL afferente selle en uitsterwing herroeping in mBLA.(E) Daar was geen betekenisvolle intergroepverskille in Fos-uitdrukking in pBLA nie.(F) Daar was geen beduidende korrelasie tussen Fos-uitdrukking en uitsterwingherroeping in pBLA nie.(G) Fos-uitdrukking in afferente IL pBLA-selle het nie betekenisvol tussen groepe verskil nie.(H) Daar was geen beduidende korrelasie tussen Fos uitdrukking in IL afferente selle en uitsterwing herroeping in pBLA.Foutstawe verteenwoordig die standaardafwyking van die gemiddelde.
Laastens is globale en IL-projeksie-spesifieke Fos-aktiwiteit in mvHPC en pvHPC in alle rotte ontleed. Daar was 'n beduidende verskil tussen die goeie uitsterwing, swak uitsterwing, vreesherroeping en tuishokgroepe in Fos-uitdrukking in die mvHPC (X2 (3) = 8.056, p = 0.045) sodat die goeie uitsterwing (Gemiddelde Rangverskil = 13.29) , p = 0.031), maar nie swak uitsterwing (Gemiddelde Rangverskil = 6.857, p > 0.999) of vreesherroeping (Gemiddelde Rangverskil = 8.000, p = 0.864) groepe het meer Fos-uitdrukking as die tuishokgroep getoon nie (Fig. 7A). Daar was 'n beduidende verskil tussen die goeie uitsterwing, swak uitsterwing, vreesherroeping en tuishokgroepe in Fos-uitdrukking in die mvHPC (X2 (3) = 8.056, p = 0.045) sodat die goeie uitsterwing (Gemiddelde Rangverskil = 13.29) , p = 0.031), maar nie swak uitsterwing (Gemiddelde Rangverskil = 6.857, p > 0.999) of vreesherroeping (Gemiddelde Rangverskil = 8.000, p = 0.864) groepe het meer Fos-uitdrukking as die tuishokgroep getoon nie (Fig. 7A). Между группами с хорошим угасанием, плохим угашением, отзывом страха и домашними клетками наблюдалась значительная разница в экспрессии Fos в mvHPC (X2 (3) = 8,056, p = 0,045), так что хорошее угасание (средняя ранговая разница = 13,29) , p = 0,031), но ни в группах с плохим угасанием (средняя ранговая разница = 6,857, p > 0,999), ни в группе с отзывом страха (средняя ранговая разница = 8,000, p = 0,864) экспрессия Fos была выше, чем в группе с домашней клеткой (рис. 7А). Daar was 'n beduidende verskil in mvHPC Fos-uitdrukking tussen groepe met goeie uitsterwing, swak uitsterwing, vreesherroeping en tuisselle (X2(3) = 8.056, p = 0.045), dus goeie uitsterwing (gemiddelde rangverskil = 13.29), p = 0,031), maar nóg in die swak uitsterwingsgroep (gemiddelde rangverskil = 6,857, p > 0,999) nóg in die vreesherroepingsgroep (gemiddelde rangverskil = 8,000, p = 0,864) was Fos-uitdrukking hoër as in die tuisgroep.sel (Fig. 7A). MVHPC 中 FOS 表达 的 良好 消退 、 不良 消退 、 恐惧 回忆 和 家庭 笼组 之间 存在 显着 差异 （x2 (3) = 8.056, p = 0.045） ， 因此 良好 消退 （平均 秩差 = 13.29） ， p = 0.031 ） ， 但 无论是 弱消退 （平均 秩差 秩差 = 6.857 ， P> 0.999） 还是 恐惧 回忆 （平均 秩差 = 8.000 ， P = 0.864） 组都 显示 出 比 家庭 笼组 更 多 的 的 Fos 表达 （图 2））。。 MVHPC 中 FOS 表达 的 消退 、 不良 消退 恐惧 回忆 和 家庭 笼组 之间 存在 显着 差异 （（x2 (3) = 8.056, p = 0.045） ， 良好 （（平均 秩差 秩差 = 13.29） P = 0.031 eg ， 但 无论是 弱消退 （平均 秩差 秩差 = 6.857 ， p> 0.999） 还 是 恐惧 （平均 秩差 秩差 = 8.000 ， P = 0.864） 组 都 出 家庭 笼组 多 的 的 Fos 表达 图 图 。。。。 。。。。 。。。。 。。。。 。。。。 。。。。 。。。。 。。。。 。。。。 。。。。 。。。。 。。。。 。。。。 。。。。 。。。。 ））)）)) Имелась значительная разница между группами «хорошо», «плохо», «припоминание страха» и «домашняя клетка» для экспрессии Fos в mvHPC (X2(3) = 8,056, p = 0,045) и, следовательно, хорошая регрессия (средняя разница рангов = 13,29), p = 0,031), но группы со слабым угасанием (средняя разница рангов = 6,857, p > 0,999) и воспоминания о страхе (средняя разница рангов = 8,000, p = 0,864) показали более высокую экспрессию Fos, чем группа в домашней клетке (рис. 2). Daar was 'n beduidende verskil tussen die goeie, slegte, vreesherroepings- en tuisselgroepe vir Fos-uitdrukking in mvHPC (X2(3) = 8.056, p = 0.045) en dus 'n goeie regressie (gemiddelde rangverskil = 13.29), p = 0.031), maar groepe met swak uitsterwing (gemiddelde rangverskil = 6.857, p > 0.999) en vreesherinneringe (gemiddelde rangverskil = 8.000, p = 0.864) het hoër Fos-uitdrukking getoon as die groep in tuishok (Fig. 2).7A).Daar was egter geen betekenisvolle verskil nie (X2(3) = 4.893, p = 0.180) (Figuur 7C).Daarbenewens was daar geen beduidende korrelasie tussen globale Fos-uitdrukking in mvHPC (rs = -0.233, p = 0.309) (Figuur 7B) en Fos-uitdrukking in mvHPC afferente IL-selle (rs = 0.056, p = 0.810) (Figuur 7D).en 'n verslag oor die verdwyning.Verder was daar geen betekenisvolle verskil tussen goeie uitsterwing, swak uitsterwing, vreesherroeping en tuisselgroepe in Fos-uitdrukking in pvHPC (X2(3) = 3.623, p = 0.353) (Figuur 7E), en daar was geen betekenisvolle verskille nie.verskil in goeie regressie van Fos-uitdrukking in pvHPC afferente IL-selle, swak regressie, vreesgeheue en tuisselgroepe (X2(3)=3.871, p=0.276) (Fig. 7G).Laastens was daar geen beduidende korrelasie tussen pvHPC globale Fos-uitdrukking (rs = -0.127, p = 0.584) (Figuur 7F) en Fos-uitdrukking in IL-afferente pvHPC-selle (rs = 0.176, p = 0.447) en uitsterwingherroeping (Figuur 7F) ).7H).
Fos-uitdrukking is verhoog in die ventrale hippokampus van rotte, wat goeie geheue-uitwissing aandui.(A) Die goed uitgestorwe groep, maar nie die ander groepe nie, het verhoogde uitdrukking van Fos in mvHPC getoon in vergelyking met die tuisselgroep.(B) Daar was geen beduidende korrelasie tussen Fos-uitdrukking en uitsterwingherroeping in mvPHC nie.(C) Fos-uitdrukking in mvHPC afferente IL-selle het nie betekenisvol tussen groepe verskil nie.(D) Daar was geen beduidende korrelasie tussen Fos uitdrukking in IL afferente en uitsterwing herroeping in mvHPC.(E) Daar was geen betekenisvolle verskille tussen groepe in Fos-uitdrukking in pvHPC nie.(F) Daar was geen beduidende korrelasie tussen Fos-uitdrukking en uitsterwingherroeping in pvHPC nie.(G) Fos-uitdrukking in pVHPC afferente IL-selle het nie betekenisvol tussen groepe verskil nie.(H) Daar was geen beduidende korrelasie tussen Fos uitdrukking in IL afferente en uitsterwing herroeping in pvHPC.Foutstawe verteenwoordig die standaardafwyking van die gemiddelde. *p < 0,05. *p < 0,05. *р < 0,05. *p < 0,05. *p < 0,05. *p < 0,05. *р < 0,05. *p < 0,05.Ons primêre analise vir alle streke het vergelyking op drie vlakke langs die anteroposterior-as getoon, hoewel ons ook elke streek wat langs die anteroposterior-as ineengestort het, ontleed het.Die resultate van hierdie ontledings word in tabel 1 aangebied.
Hier het ons getoets of individuele verskille in uitsterwingherroeping weerspieël sal word in verskillende patrone van afferente aktiwiteit in die laer limbiese korteks.Vir hierdie doel het ons Fos-aktiwiteit in IL-projeksies van die paraventrikulêre thalamus, claustrum, basolaterale mangel en ventrale hippokampus geassesseer na herhaling van uitsterwing.In IL-projekterende selle het ons hoër aktiwiteit gevind in die posterior gebied van PVT in rotte wat goeie uitsterwing herroep het in vergelyking met rotte met swak uitsterwing.Daar was geen verskille in IL afferente van die klavikulêre kern, ventrale hippokampus of basolaterale mangel nie.Benewens IL-projeksie selle, is verhoogde neurale aktiwiteit waargeneem in geselekteerde areas van die rot claustrum en ventrale hippokampus met goeie resolusie.Ons resultate dui aan dat suksesvolle uitsterwinggeheue georganiseer word deur spesifieke PVT-projeksies na IL en nie-IL-gerigte selle in die claustrum en ventrale hippokampus.
Ons het gevind dat PVT IL-voorspelling aktief was in rotte wat goeie uitsterwingherroeping getoon het, wat ooreenstem met 'n onlangse studie wat toon dat PVT nodig is vir uitsterwingherroeping.Hierdie studie het nie substreek-spesifieke manipulasies gebruik nie, maar het getoon dat beide PVT-projeksies op die laterale sentrale amygdala en IL-projeksies op PVT nodig was om uitsterwing te reproduseer.Ons resultate dui daarop dat, benewens die IL-PVT-CeL-ketting, 'n post-PVT-inskrywing in IL ook nodig mag wees vir blusherroeping.Dit blyk dus dat beide efferente en afferente IL-verbindings betrokke is by die voortplanting van uitsterwing.'n Belangrike volgende stap is om te bepaal wat veroorsaak dat pPVT uitsterwingsreproduksie op die neurale stroombaanvlak aandui.Benewens die verwantskap met IL, het vorige kanaalnasporingsstudies31,32 getoon dat pPVT insette ontvang van die ventrale periaqueductal grys (vPAG), wat geassosieer word met uitsterwingsleer33,34,35,36.Alhoewel die rol van vPAG in uitsterwingherroeping nie vasgestel is nie, is die voorspelling van pPVT deur vPAG 'n aantreklike kandidaat as gevolg van hul digtheid en die betrokkenheid van beide streke in die generering van vorige bewyse van vreesuitwissing.
Nog 'n belangrike aspek van ons PVT-resultate is dat hulle langs hul anterior-posterior-as gespesialiseer is.Opvallend genoeg korreleer neuronale aktiwiteit van die PVT-projeksie in IL met die teenoorgestelde gedragstoestand, sodanig dat pre-PVT-projeksie-aktiwiteit in IL geassosieer word met vreesherroeping, terwyl pPVT-projeksie aktief is na suksesvolle herroep-uitwissing (dws vrees).Hierdie funksionele heterogeniteit binne die PVT is nie verbasend nie gegewe vorige werk [bespreek in 37].'n Treffende voorbeeld van funksionele verspreiding in PVT het onlangs na vore gekom in 'n studie wat die eienskappe van spesifieke seltipes in PVT gekenmerk het.Hierdie studie toon dat DRD2-uitdrukkende dopamien selle hoofsaaklik in pPVT uitgedruk word, die voorste ledemaat korteks innerveer en reageer op aversiewe stimuli.Die tweede selpopulasie word hoofsaaklik in aPVT uitgedruk en dui die oorgang na 'n toestand van lae fisiologiese opwekking aan en innerveer die korteks van die onderste ledemate.Ons resultate pas skaars by hierdie patroon, aangesien IL-projekterende aPVT-selle aktief is tydens vreesherroeping, terwyl pPVT-projeksies aktief is en diere lae vlakke van vrees toon.Daar is ten minste twee moontlike verklarings vir die oënskynlike teenstrydigheid.Eerstens is die geïdentifiseerde seltipes nie uitsluitlik in een anterior-posterior plek van die TVV geleë nie.Aktiewe IL-projekterende pPVT-selle in rotte met goeie uitsterwinggeheue kan dus tot 'n klas selle behoort wat meer geneig is om in aPVT opgespoor te word en 'n oorgang na 'n lae opwekkingstoestand aandui.Dieselfde kan waar wees vir IL-projeksie selle in aPVT geaktiveer na vrees geheue.Tweedens, vorige opsporingstudies het die teenwoordigheid van IL3-projekterende pPVTs geïdentifiseer, hoewel sommige blykbaar afkomstig is van DRD2-bevattende selle, kan ander seltipes na IL projekteer en geaktiveer word na suksesvolle voortplanting van blus.
Alhoewel die doel van hierdie studie was om verskille te identifiseer tussen rotte wat verskillende uitsterwingsfenotipes vertoon, het hierdie eksperimente ook nuwe data onthul wat verband hou met vreesgeheuemeganismes.Interessant genoeg het ons verhoogde Fos-aktiwiteit by die anterior CLA gevind by rotte met vreesgeheue.
Die sleutelbeen is geposisioneer as die sentrum van kortikale kommunikasie en is betrokke by prosesse wat wissel van sensoriese integrasie tot aandag en slaap40,41,42,43.Daar is beperkte bewyse oor hoe die claustrum betrokke is by vreeskondisionering of vreesuitdrukking, maar vroeëre navorsing het egter getoon dat kontekstuele vreesuitdrukking betrokke is by Fos-aktiwiteit in die claustrum.Daar is onlangs gerapporteer dat inhibisie van atresie-projeksies na die entorhinale korteks tydens kontekstuele vreeskondisionering langtermyngeheuevorming benadeel, alhoewel hul behoefte aan vreesuitdrukking nie getoets is nie.In dieselfde studie is verhoogde Fos-aktivering waargeneem wanneer diere aan 'n nuwe omgewing blootgestel is in vergelyking met muise wat aan 'n bekende omgewing blootgestel is.Met dit in gedagte, kan die CLA-aktivering wat ons hier rapporteer, te wyte wees aan blootstelling aan die nuwe kamera tydens toetsing, eerder as vrees om self te herroep.Om die funksie van slotte in vrees en situasionele verwerking meer akkuraat te karakteriseer, moet toekomstige studies geteikende slotmanipulasie gebruik.
Alhoewel vorige werk getoon het dat PVT geassosieer word met vreesgeheue-uitdrukking, 45,46,47 het ons geen verandering in totale Fos-uitdrukking by rotte waargeneem toe hulle vrees 48 uur na kondisionering herroep het nie.Hierdie verskil kan verklaar word deur verskeie faktore, insluitend vorige werk wat vrees vir diskrete leidrade in dieselfde konteks waarin die kondisionering plaasgevind het, toets, terwyl in ons eksperiment, toetsing in 'n nuwe kamer gedoen is.Boonop het ons ons diere 60 minute ná toetsing doodgemaak, terwyl die vorige werk 'n tydpunt van 90 minute gebruik het.Laastens, in vorige studies, is die toets uitgevoer in 'n kamer waar die diere met 'n eetlus kon reageer, terwyl rotte in ons werk getoets is sonder 'n eetlusreaksie.Alhoewel dit 'n mate van gekondisioneerde inhibisie moontlik maak, is daar bewyse dat die feit dat diere toe te laat om druk te inhibeer om voedsel te bekom terwyl hulle toets of hulle leidrade vrees, motiveringskonflik skep (dws vrees teenoor beloning), wat 'n sleutelstimulerende faktor is.deelname PVT48, 49. .
Dit is bekend dat die basolaterale amigdala betrokke is by die verkryging van vreesuitwissing50,51 en daar is bewyse dat BLA-projeksies na IL ook by hierdie proses betrokke is23.Dit is egter nie duidelik of die BLA en sy verbintenisse by die uitsterwingsopgawe betrokke is nie.Beeldvormingstudies23,28 het verhoogde BLA-aktiwiteit getoon by diere wat verbleikte herinneringe herroep.Terwyl ons vorige werk geen verskil in BLA-aktivering tussen goeie en slegte uitsterwingsrotte getoon het nie, dui ons resultate hier daarop dat uitsterwingherroeping oor die algemeen nie BLA of aktivering beïnvloed in die voorspelling van BLA IL nie.In ooreenstemming met ons bevindinge, alhoewel stroombaanmanipulasiestudies daarop dui dat IL-insette tot die BLA belangrik is vir uitsterwingsleer, is dit nie nodig vir uitsterwingherroeping nie.Die rol van die BLA kan egter nie heeltemal geïgnoreer word nie aangesien onlangse bewyse daarop dui dat sekere seltipes in die BLA nodig is om uitsterwing voort te plant.
Vreesherroeping het veral nie tot Fos-aktivering in die BLA gelei nie, aangesien vorige letsel-, dwelm- en beeldingstudies hierdie area in vreesuitdrukking en/of vreesherkonsolidasie na herwinning geïmpliseer het54,55,56,57.Die data wat hier aangebied word, kombineer basale en laterale subkern van die amigdala, en vorige data dui daarop dat vreesuitdrukking Fos-aktiwiteit aan die dorsale kant van die laterale kern dryf.Ons het die onderliggende en laterale data afsonderlik ontleed, maar daar was geen verskil in beide gevalle nie (data nie gewys nie) en beide gebiede het ineengestort in die data wat ons hier aanbied.Ons het nie substreke van die laterale amigdala ontleed nie, so spesifieke veranderinge in hierdie area kan gemasker word.Nog 'n moontlikheid van geen verandering in Fos-aktiwiteit in BLA is as gevolg van tydsberekening van vreesherinneringe in vergelyking met kondisionering.Sommige vorige werk het getoon dat die bydrae van BLA tot vreesuitdrukking afneem met tyd na kondisionering, sodanig dat uitdrukking BLA-afhanklik is op 24 uur na kondisionering maar onafhanklik op 7 dae (verw. 45 maar sien 58).het 48 uur na opleiding plaasgevind, wat maak dat die gebrek aan verandering in Fos-aktiwiteit op hierdie tydstip waarskynlik tydafhanklike veranderinge in BLA-deelname in vreesuitdrukking weerspieël.
Ten slotte vind ons bewyse dat suksesvolle uitsterwinggeheue geassosieer word met die ventrale hippokampus.Dit is kenmerkend van "intermediêre" vHPC's aangesien dieselfde patroon nie in die posterior gebied gesien is nie.In ooreenstemming met vorige werk, het ons geen verandering in Fos-aktivering in afferente vHPC IL's gevind nie.Daar is aansienlike bewyse dat vHPC28,60,61 nodig is vir vreesaktualisering wanneer CS plaasvind buite die konteks waarin vervaag plaasvind, en dat dit ten minste gedeeltelik afhang van vHPC-toetrede tot IL13.Gebaseer op hierdie vorige resultate, sou ons verwag dat swak vervaagting geassosieer word met verhoogde voorspelde IL-aktiwiteit van vHPC.Dit was egter nie die geval nie aangesien daar geen verskil was in Fos-aktiwiteit in IL-geprojekteerde retrograde-gemerkte vHPC's of ongemerkte selle in vHPC's nie.Dit dui daarop dat die onvermoë om vervaag te onthou in die konteks van vervaag 'n ander meganisme kan veroorsaak as die vrees vir vernuwing.
Dit is belangrik om te let op sommige van die inherente ontwerp- en ontledingsbeperkings en hoe dit ons gevolgtrekkings beïnvloed.Eerstens het ons diere in boonste en onderste derdes verdeel, en muise in "goeie" en "slegte" gebaseer op uitsterwing-herroeptellings.Dit word gedoen om groepskemas te vermy wat diere in aparte groepe verdeel vanaf die middel van die verspreiding, of groepskemas wat diere uit die middel van die verspreiding uitsluit, soos skeiding deur mediaan of vergelyking van die boonste en onderste derdes van rotte .ons wil hierdie situasie vermy, want die mediaanverdeling weerspieël nie die wisselvalligheid van menslike reaksies op trauma wat ons probeer modelleer nie.Daarbenewens, terwyl die vergelyking van die boonste en onderste derdes van rotte ons in staat stel om groepe van soortgelyke grootte te vergelyk, ignoreer hierdie benadering diere in die middel van verspreiding en weerspieël dit nie akkuraatheid veranderlikheid in reaksies op besering nie.Alhoewel ons metode dalk aan probleme ly met heterogene variansie en die vergelyking van groepe met ongelyke steekproefgroottes, vang dit vas wat ons probeer naboots beter as alternatiewe metodes.
Die resultate wat hier aangebied word, help ons om beter te verstaan ​​hoe individuele verskille in uitsterwingherroeping weerspieël word in verskille in neurale kringaktiwiteit.Ons bevindinge kan relevant wees vir post-traumatiese stresversteuring, wat bekend is dat dit geassosieer word met oormatige vrees en 'n onvermoë om vreesreaksies uit te skakel.Ons wys dat verskille in uitsterwingherroeping geassosieer word met verskille in intrinsieke en ekstrinsieke neurale aktiwiteit wat op IL geprojekteer word.Hierdie verskille is oor verskillende streke langs die anteroposterior-as versprei, wat die belangrikheid van die assessering van breinfunksie op substreeksvlak verder beklemtoon.Die nadele van die huidige metode sluit in die relevansie van die studie en die fokus op manlike knaagdiere.Toekomstige navorsing behoort die neurobiologiese meganismes onderliggend aan uitsterwingsleer by vroulike knaagdiere te bepaal en metodes te gebruik om oorsaaklike afleidings te maak.
Die datastelle wat in die huidige studie gebruik en/of ontleed is, is op redelike versoek by die onderskeie outeurs beskikbaar.
Pavlov IP-kondisionering: 'n studie van die fisiologiese aktiwiteit van die serebrale korteks.(Oxford University Press, 1927).
Rothbaum, BO, & Davis, M. Toepassing van leerbeginsels op die behandeling van post-trauma reaksies. Rothbaum, BO, & Davis, M. Toepassing van leerbeginsels op die behandeling van post-trauma reaksies.Rotbaum BO en Davis M. Toepassing van leerbeginsels op die behandeling van posttraumatiese reaksies.Rotbaum BO en Davis M. Toepassing van leerbeginsels in die behandeling van posttraumatiese reaksies.installeer.New York College.die wetenskap.1008(1), 112-121 (2003).
Rauch, SA, Eftekhari, A. & Ruzek, JI Hersiening van blootstellingsterapie: 'n goue standaard vir PTSV-behandeling. Rauch, SA, Eftekhari, A. & Ruzek, JI Hersiening van blootstellingsterapie: 'n goue standaard vir PTSV-behandeling.Rauch SA, Eftekhari A. en Ruzek DI 'n Oorsig van blootstellingsterapie: die goue standaardbehandeling vir posttraumatiese stresversteuring. Rauch, SA, Eftekhari, A. & Ruzek, JI 暴露疗法回顾：PTSD 治疗的黄金标准. Rauch, SA, Eftekhari, A. & Ruzek, JI Hersiening van blootstellingsterapie: Die goue standaard vir PTSD-behandeling.Rauch, SA, Eftekhari, A. en Ruzek, DI 'n Oorsig van blootstellingsterapie: die goue standaardbehandeling vir posttraumatiese stresversteuring.J. Rehabilitasie.reservoirontwikkeling 49, 679–687.https://doi.org/10.1682/jrrd.2011.08.0152 (2012).
Foa, EB Langblootstellingsterapie: verlede, hede en toekoms.Onderdrukking van angs 28, 1043–1047.https://doi.org/10.1002/da.20907 (2011).
Mnr. Millard et al.Eksistensiële en verworwe oorsake van geheueverlies in post-traumatiese stresversteuring: bevindinge van 'n tweelingstudie.J. Psigiater.opgaartenk.42(7), 515-520 (2008).
Mnr. Millard et al.Die neurobiologiese basis van die onvermoë om vervaagde herinneringe in post-traumatiese stresversteuring te herroep.biologie.Sielkunde.66(12), 1075-1082 (2009).
Bush, DEA, Sotres-Bayon, F. & LeDoux, JE Individuele verskille in vrees: isolering van vreesreaktiwiteit en vreesherstelfenotipes. Bush, DEA, Sotres-Bayon, F. & LeDoux, JE Individuele verskille in vrees: isolering van vreesreaktiwiteit en vreesherstelfenotipes.Bush, DEA, Sautre-Baillon, F. en LeDoux, JE Individuele verskille in vrees: onderskeidende fenotipes van vreesreaktiwiteit en vreesherinstelling. Bush, DEA, Sotres-Bayon, F. & LeDoux, JE 恐惧的个体差异：隔离恐惧反应和恐惧恢复表型。 Bush, DEA, Sotres-Bayon, F. & LeDoux, JE Individuele verskille in vrees: isolasie van vreesreaksie en vreeshersteltabel.Bush, DEA, Sautre-Baillon, F. en LeDoux, JE Individuele verskille in vrees: die isolasie van vreesreaksies en die fenotipe van vreesherstel.J. Trauma.druk 20(4), 413–422 (2007).
Russo, AS & Parsons, RG Akoestiese skrikreaksie by rotte voorspel inter-individuele variasie in vreesuitwissing. Russo, AS & Parsons, RG Akoestiese skrikreaksie by rotte voorspel inter-individuele variasie in vreesuitwissing.Russo, AS en Parsons, RG Akoestiese skrikreaksie by rotte voorspel individuele verskille in vreesuitwissing. Russo, AS & Parsons, RG 大鼠的声学惊吓反应预测恐惧消退的个体差异. Russo, AS & Parsons, RGRusso, AS en Parsons, RG Akoestiese skrikreaksie by rotte voorspel individuele verskille in vreesuitwissing.Neurobiologie.studeer.Geheue.139, 157–164 (2017).
Russo, AS, Lee, J. & Parsons, RG Individuele veranderlikheid in die herroeping van vreesuitwissing word geassosieer met fosforilering van mitogeen-geaktiveerde proteïenkinase in die infralimbiese korteks. Russo, AS, Lee, J. & Parsons, RG Individuele veranderlikheid in die herroeping van vreesuitwissing word geassosieer met fosforilering van mitogeen-geaktiveerde proteïenkinase in die infralimbiese korteks.Russo, AS, Lee, J. en Parsons, RG Individuele veranderlikheid in vreesherroepingsuitwissing word geassosieer met mitogeen-geaktiveerde proteïenkinase-fosforilering in die infralimbiese korteks. Russo, AS, Lee, J. & Parsons, RG. Russo, AS, Lee, J. & Parsons, RG Herinnering van vrees wat vervaag hou verband met individuele verskille in perifere 美裯中丝裂原活化筒能激酶的fosforifisering.Russo, AS, Lee, J. en Parsons, RG Individuele verskille in vreesuitwissing tydens herroeping word geassosieer met fosforilering van mitogeen-geaktiveerde proteïenkinases in die onderste ledemaat korteks.Psigofarmakologie 236(7), 2039–2048 (2019).